A Vía Láctea (La Voie Lactée, 1969): Cando Buñuel fixo seu o Camiño de Santiago
Era 1968 e Luis Buñuel quería facer unha película sobre a herexía. Decidíu que o mellor era unha road movie a través do Camiño de Santiago: A Vía Láctea.
A Estación Violenta: madurez incomprendida
A Estación Violenta é a primeira longa de Anxos Fazáns, adaptando a novela de Manuel Jabois e levándonos a lugares comúns da angusta existencial da madurez
Shellac + Decibelles (Playa Club, Acrunha 06/06/2018)
Fomos ao concerto de Shellac e Decibelles no Playa Club. Breve mais intenso, esto foi o que sacamos en claro do seu direto.
Dhogs: Un home coello, cinema independente e reflexións sobre a violencia
Despois de triunfar nos Mestre Mateo e en festivais internacionais, Dhogs chega á súa vida comercial. Analizamos a ópera prima de Andrés Goteira.
Rural horror storis: cutre, enxebre e macarra.
Falamos de Rural Horror Storis, recompilación de curtas de terror autoconsciente e macarra ao estilo de Contos Dende A Cripta e a conexión co agroterror
Unha cruz vermella no chan: Cabodano da morte de Claudio Guerín en Noia
Unha cruz vermella na praza da igrexa de Noia honra a memoria do director de cine Claudio Guerín, que caiu da torre da igrexa en estrañas circunstancias.
A Campá do Inferno: Cabodano da morte de Claudio Guerín en Noia
A Campá do Inferno pasou á historia cando Claudio Guerín caíu dende o a igrexa de Noia o derradeiro día de rodaxe. Pero é unha obra con moito que aportar.
Galegos Ilustres da Subcultura: Antonio Casal, d’O Home que se Quixo Matar á Torre dos 7 Corcovados
Dámoslle o título de Galego Ilustre da Subcultura a Antonio Casal, protagonista de films como A Torre dos 7 Corcovados ou O Home Que se Quixo Matar.
Kalte Sonne: Ekumen. O frío sol lucense que ilumina o post-metal
Chega o novo disco dos lucenses Kalte Sonne: Ekumen. Un traballo cheo de pasaxes ambientais en forma de post-metal que representa a madurez da banda.
Ficciónate: cinema galego, comunidade e unha mesa de té
Con este ciclo itinerante de curtas, Andrés Rozados e Lois Blanco cumpren o necesario rol da teima: a de profesionais da creación saíndo ao encontro do seu público, apoiados neste caso nunha sesión moi sólida e diversa. A sala Ingrávida de Porriño quédanos gravada, entre outras cousas, como Meca dos coloquios de luxo.